Geschreven door:
Moniek vd Lans
Zo daar zijn we weer bezig geweest, de derde les alweer.
Mart Mennen is vandaag voor het eerst langsgekomen. Hij kwam vandaag om ons alles te vertellen over brandwonden. We hebben de verschillen geleerd tussen 1e graads en oppervlakkige 2e graads. 2e graads en 3e graads brandwonden. Het was erg leerzaam. Onze dank aan Mart voor deze duidelijke en goeie presentatie. Mart verklapte al dat hij de volgende keer alles kwam vertellen over botbreuken.
Natuurlijk zetten de dames ons na de presentatie gelijk weer aan het werk. Een snijwond in onze handpalm was de opdracht. Eerlijk gezegd duurde het vandaag bij de meeste wat langer om het deeg op kleur te krijgen. Dit lag natuurlijk aan het deeg!! Nadat het toch bij iedereen was gelukt, liet Irene ons zien hoe we een 1e en 2e graads brandwond konden maken. Beetje rood, niet wrijven maar deppen. Niet de knokkels, en mooi overlaten lopen.
Irene liet ons ook zien hoe we een 1e graads brandwond moesten acteren. En dan van 1e graads naar 2e graads. Een blaar maken. Denk eraan geen luchtbellen. We moeten ook flink blazen (hijgen) als er pleisterspray erover heen was gespoten. De blaar krijgt dan uiteindelijk een doffe kleur. Dan heel voorzichtig de randjes uitsmeren, zodat het lijkt dat hij uit je huid komt en er niet als een badmuts op ligt. En ja ook hier liet Irene zien hoe we dit moesten acteren. Nadat Irene alles duidelijk had laten zien was de tijd alweer voorbij!!
Na overleg was er unaniem besloten om toch nog even een half uurtje door te gaan, zodat iedereen ook zelf een brandwond kon maken. De 1e graad brandwond ging redelijk goed, niet te veel rood en ook niet te weinig. En toen de blaar. Uiteindelijk was iedereen aan het hijgen (wat moesten de buren wel niet denken??!!). Het bleek toch moeilijker als dat we gedacht hadden.
Nadat de blaren waren gemaakt en beoordeeld op resultaat, moesten we onze acteerkunst laten zien. Natuurlijk is dit nog even wennen maar het ging ons toch goed af.
Helaas was na het acteren de avond echt voorbij!! En moesten we echt naar huis, waar we de komende 2 weken flink kunnen oefenen.
