Geschreven door:
Theo Tillemans
De droom die bijna uit kwam (zie verslag les 31)
De laatste les was nog een keer oefenen bewusteloos en de shock.
Hier werden nog de laatste puntjes op de i gezet ook nog wat lastige wondjes geoefend.
Dan is het werkelijk 1 juni de examendag.
De samenkomst bij Mc Donald in nederweert verloopt geheel volgens planning in de droom. Iedereen was ruim op tijd aanwezig en de reis richting Nieuwegein kon beginnen. Oh ja, nog even Irene bij Maarheeze opgepikt. Bij `s Hertogenbosch was het wel even spannend, de auto van Andre liet ons niet in de steek. Oei, als het overige dan maar uitkomt.Wij waren ruim op tijd in Nieuwegein waar de koffie al klaar stond. We hadden nog circa een half uur de tijd om de zenuwen onder controle te krijgen. Ja, zenuwen waren er bij de een voor bij de ander tijdens en bij sommige naderhand pas. Zoals bekend moesten wij de shock en bewusteloos spelen. Dat ging bij onze groep iedereen wel goed af.
Na de lunch moesten wij het opgegeven letsel spelen waarvan wij de enscenering al voor de lunch hadden gemaakt. Dat was een schaafwond in de hand en een gebroken sleutelbeen. Bij het voorbereiden en spelen van dit letsel kwamen bij sommige cursisten de zenuwen echt los. Daarna begon het wachten op de uitslag. Voordat wij de uitslag kregen was er nog wat uitleg over de manier van vallen bij de sleutelbeenbreuk. Oei, dat was schrikken wij waren allen verkeerd gevallen en velen met ons.
Na de uitleg kon iedereen die geslaagd was een speldje ophalen als zijn naam genoemd werd.
Oei oei, dat was dubbel schrikken allen werden genoemd behalve mijn naam was niet genoemd, onvoorstelbaar............. Dat vond Lies zo onwaarschijnlijk dat ze naar de examinatoren stapte. Daar werd een en ander nog een keer nagekeken en ja hoor ze hadden mijn naam gewoon overlezen. Zo werd de droom geen nachtmerrie en konden wij feestelijk naar huis.